اکران  یک دیکتاتوری در جشنواره کن

اکران یک دیکتاتوری در جشنواره کن

در سه‌ماهی که از درگیری اوکراین و روسیه می‌گذرد یک موضوع عجیب بسیار به چشم آمده؛ موضوعی که البته جریانی سیاسی، یک‌ سوی این درگیری، از آن حمایت بی‌دریغی می‌کند. فارغ از تمام مسائل سیاسی دخیل در این درگیری، از پیمان آتلانتیک‌شمالی یا همان استقرار ناتو بگیرید تا مناقشه‌های موثر در آن دنیای فرهنگ‌وهنر هم به شکل آشکاری وارد این جریان شده است. به این رویه دقت کنید که چند ماه پیش از آغاز مراسم اسکار، بسیاری از بازیگران و سینماگران ازجمله شان پن این جشنواره را تهدید به بایکوت کردند و شرط آنها این بود که زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در آن سخنرانی کند! این اتفاق پیش از اسکار هم وجود داشت. دانشگاهی در ایتالیا به بهانه این درگیری کرسی آموزش ادبیات روسیه و داستایوسکی را از این دانشگاه حذف کرد!  در حوزه‌های دیگر هم این رویه تکرار شد، که شاید ورزش پررنگ‌ترین آن بود؛ ورزشی که همه معتقدند جدای از جهان سیاست باید به آن نگاه شود: تیم ملی فوتبال روسیه از پلی‌آف جام‌جهانی حذف شد و تیم‌های باشگاهی‌اش از رقابت‌ها جاماندند، تازه‌ترین این اقدامات سیاسی در جهان هنر، سخنرانی زلنسکی در افتتاحیه جشنواره فیلم کن بود. این رویه بیش از آن‌که دلجویی از آسیب‌دیدگان جنگ باشد سعی در تحریف روایت جنگی است که در جریان است.