بیراهه‌های رسیدن به قاب جادویی تصویر

یادداشت

بیراهه‌های رسیدن به قاب جادویی تصویر

این روزها عکس‌هایی از کارگاه آموزش بازیگری آقای بازیگر معروف در فضای مجازی منتشر شده. عکس‌های نوجوانان و جوانان عاشق بازیگری با ادا و اطوارهای غیرعادی و خارج از عرف جامعه که دست در دست یکدیگر حلقه زده‌اند و برای سوپراستار شدن به اصطلاح تمرین حرکت، بیان و بدن می‌کنند. سوپراستار شدن البته هیچ اشکالی ندارد و خیلی هم عالی است اما سوپراستار شدن به چه قیمتی! و دقیقا از چه راهی می‌توان به شکلی هدفمند وارد جریان سینما شد؟ این سؤال هم البته مطرح است که وزارت ارشاد به عنوان نهادی که به این کلاس‌ها مجوز می‌دهد، چقدر در اجرای نظارت‌ها بر این کلاس‌ها، جدی است و اصلا آیا نظارتی وجود دارد یا همه چیز به صدور مجوز خلاصه می‌شود.

قیاس مع‌الفارق است، اما بسیاری از روایاتی که امروزه به عنوان تعرض و آزار جنسی توسط زنان زخم دیده منتشر شده، ناشی از اعتماد اشتباه و حضور در بستری مناسب برای ارتکاب جرم بوده. چه دلیلی دارد به یک چهره شناخته شده ولو دارای تحصیلات و دانش کافی اعتماد کرد؟ یا مگر نه این‌که احتیاط شرط عقل است و انسان نباید خود را در موقعیت‌های پرخطر قرار دهد؟ کم ندیده و نشنیده‌ایم دختران و پسرانی که با دیدن آگهی‌هایی تحت عنوان «جذب بازیگر برای تولید فیلم و سریال و شبکه نمایش خانگی» به دفاتر و مراکز فیلمسازی مراجعه می‌کنند و ضمن عقد قرارداد مورد سواستفاده جسمی و روحی و مالی قرار می‌گیرند! نمی‌خواهم قضاوتی درباره اشخاص فعال در حوزه سینما داشته باشم، اما بازیگر یا کارگردان خوب بودن دلیل قانع‌کننده‌ای برای توانایی تدریس یا پایبندی به اخلاق نیست یا به عبارت بهتر بازیگر محبوب لزوما انسانی کاربلد و شایسته جهت آموزش نیست، اما سوال اینجاست که در چنین آشفته بازاری تکلیف علاقه‌مندان به بازیگری و خانواده‌های آنان چیست؟ 
خانواده‌هایی که تمام هم و غمشان رساندن فرزندانشان به آرزوهایشان است. بدون شک دنیای وسوسه‌انگیز بازیگری شرایطی فراهم کرده که امروز بسیاری از این آموزشگاه‌های رنگ و وارنگ از عشق نوجوانان و جوانان به نفع خودشان استفاده می‌کنند و با وعده و وعیدهای پوچ و بی‌‌پایه چهره‌های معروف را با هزینه‌های گزاف به عنوان مدرس به آموزشگاه‌هایشان می‌کشانند و از دیگر سو خانواده‌ها در این شرایط اقتصادی تحت تاثیر نام این افراد و به امید این‌که فرزندان‌شان را به آرزویش برسانند، آنها را روانه این کلاس‌ها می‌کنند. غافل از این‌که پیش از آن تحقیق کرده باشند که آیا این آموزشگاه اصلا مجوز و اعتبار لازم را دارد یا خیر! 
خانواده‌ها برای این‌که فرزندشان را در مسیر استعدادش درست هدایت کنند باید بدانند تحقیق و پیگیری‌های کافی در یافتن آموزشگاهی استاندارد مهم‌تر از آن است که خود را درگیر چهره و نام‌های افراد کنند.
 از این رو مراجعه به بانک اطلاعات آموزشگاه آزاد بازیگری تایید شده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از مطمئن‌ترین روش‌ها برای یافتن آموزشگاه‌هایی معتبر و ذی‌صلاح است. 
چنین آموزشگاه‌هایی یا رویکرد نمایشی دارند یا در قلمرو سینما کار می‌کنند. نوجوانان و جوانان امروز آینده‌سازان فردا هستند و وقت‌شان ارزشمندتر از آن است که در کلاس‌هایی که اصولا نگاهی تجاری به هنر دارند به هدر برود. پس واجب است برای رسیدن به نقطه مطلوب آنها را در مسیری سالم به درستی هدایت کنیم. 

ساناز قنبری - گروه فرهنگ و هنر