پای صحبت‌های احسان مهدی که انیمیشن‌های زیادی را برای‌مان دیدنی‌تر کرد
یک، دو، سه؛ صدامو داری؟
صدا یکی از گنج‌های نهفته این دنیاست که هر چه از آن بگوییم،کم است.کم نبوده‌اند صداهایی که حالمان را برای لحظاتی خوب کرده اند، از صدای مادربزرگ و مادر و پدر گرفته تا صدای جادویی دوبلور‌ها که برای ما مانند نویسنده رمان‌ها، شخصیت خلق می‌کنند. به همین واسطه پای گفت‌وگو با احسان مهدی، یکی از دوبلور‌های خوب کشورمان نشستیم.
اصلی‌ترین دلیل علاقه شما به هنر چه چیزی بود و از کی شروع کردید؟ دغدغه دوران نوجوانی شما چه بود؟
اصلی‌ترین دلیل علاقه من در دنیای رسانه و کار هنر حضور خانواده‌ام در این فضاست به این دلیل که پدربزرگ من،احمد مهدی سال‌ها بازیگری و نویسندگی و کارگردانی می‌کردند، همچنین پدر و عمویم هم اکنون نویسنده و کارگردان هستند فقط با این فرق که پدرم ابتدا در آموزش فعال بود و بعد از آن شروع به کار هنری کرد. از همان ابتدا این کار به آرزو و دغدغه من تبدیل شد به این دلیل که خانواده‌ام در آن حضور داشتند.
در طی مسیرتان،بزرگ‌ترین چالش‌هایی که گذرانده‌اید، چه چیزهایی بوده‌اند؟
در این مسیر بسیار چالش گذرانده‌ام. راستش گاهی وقت‌ها احساس می‌کردم دیگر چالش‌ها به پایان رسیده و زمانی برای نفس راحت کشیدن است اما درست همان لحظه درک می‌کردم که مسیر زیاد دیگری وجود دارد. حتی اکنون به این مسأله رسیده‌ا‌م که هنوز هم این چالش‌ها وجود دارد و آدم نباید دست از تلاش خود بکشد و امیدوارم همه آنها‌هایی که هدفی برای خود دارند، دست از تلاش برندارند و در این مسیر پر پیچ و خم خسته نشوند.
کارهای شما باعث آسیب به تحصیل نمی‌شد؟خانواده چقدر با کار هنر موافق بودند؟
گاهی وقت‌ها عطش این که بعضی از کارها را زودتر انجام بدهیم، وجود داشت و سعی می‌کردم بسیار زودتر نیز تحصیل به کمک کار مورد علاقه‌ام بیاید و در کنار یکدیگر رشد کنم. با این که خانواده هنری داشتم اما به هر حال در یک جاهایی مخالفت داشتند اما با گذشت زمان کمی مرا در این مسیر همراهی کردند تا به این که روزی رسید تمام و کمال از من حمایت کردند.
تاکنون کدام یک از اجراها یا دوبله‌های خود را دوست داشته اید؟
سعی می‌کنم کارهایی را انتخاب کنم که دوست‌شان دارم و در کاری شرکت می کنم که در آن به من خوش بگذرد تا یک حس خوبی را تجربه کنم. به نظرم حس خوب و پرانرژی‌ای در تمام کارهایم وجود داشته اما خیلی بد است که ما به کارهای خودمان به این چشم نگاه کنیم که زود تمام شوند اما می‌توانم اعتراف کنم گاهی بعضی کارها نیز وجود داشته که می‌خواستم زود تمام شود.
چرا صداها ماندگارند؟صدای چه کسی برای شما با ارزش‌تر است و می‌تواند شما را خوشحال و پر از حال خوب کند؟
بعضی وقت‌ها بو کردن یک رایحه یادآور یک یا چند و حتی صد‌ها خاطره برای ما می‌شود اما تاثیر صدا هزار برابر این عطر‌هاست . خیلی از صداها می‌تواند سال‌ها در خاطر آدم بماند و به همین دلیل است که می‌گویند تنها صداست که می‌ماند. به‌غیر از بحث حرفه‌ای و تخصصی صدا، بعضی صداها انرژی و امید بخش است برای مثال صدای بزرگ‌تری که از پشت تلفن برای ما دعا می‌کند، می‌تواند خیلی برای‌مان دلچسب باشد و صدا می‌تواند دل آدم‌ها را گرم و خوب کند.
فرض کنید صدای نوجوان‌ها در یک مجلس مهم هستید، از مشکلات و دغدغه‌های نوجوان‌ها چه چیزی می‌گویید؟
من دقیقا همیشه این قضیه را بیان می‌کنم که نوجوان‌ها را جدی بگیریم. نوجوان‌ها اتفاقی جدی در دنیا هستند و خیلی از وقت‌ها کار برای نوجوان غایب است درحالی که کار برای کودک و خردسال و جوان و بزرگسالان تولید می‌شود و نوجوانی تبدیل به یک جای خالی شده است.من بعضی وقت‌ها غبطه می‌خورم به زمانی که در نوجوانی جدی گرفته نمی‌شدم و ناامیدی در من زیاد بود. اکنون غبطه می‌خورم که چرا در زمان پویایی مغزم در نوجوانی، جلوی ایده‌های خلاقانه‌ام خود را به بهانه دیده نشدن خود گرفتم. از همه نوجوان‌ها می‌خواهم که خودشان را دست کم نگیرند و اتفاقا از همین جا شروع می‌شود.
صدای خوب برای دوبله و گویندگی چه ویژگی‌هایی دارد، آیا هر شخصی می‌تواند با تمرین وارد این حوزه شود؟
به نظرم هرکسی تلاش خوب و به همراه آن فن بیان مطلوبی داشته باشد، می‌تواند به جاهای خوبی برسد. درست است که بعضی صداها بسیار خاص و مخصوص این کار هستند اما خیلی وقت‌ها صداهای معمولی نیز می‌تواند اتفاق‌های فوق‌العاده‌ای را رقم بزند و با تلاش و پشتکار و تمرین، اتفاق‌های خوبی رقم می‌خورد. به نظر من در کل فقط،صدای زیبا نیست.
شخصیتی هست که دوست دارید صدای آن را دوبله کنید؟
دلم می‌خواهد کارهای ارزشمند و فاخری انجام دهم و آن کار مرا به چالش بکشد تا حال من خوب شود. به همین واسطه زمانی که خروجی خوبی به دست می‌آید بیشتر حالم را خوب می‌کند و اکنون بیشتر به دنبال همین مسأله هستم.
اگر شما یک میکروفن داشته باشید که صدای شما را همه جهان بشنوند، چه چیزی می‌گویید؟
پشت میکروفن می‌گویم قدری با یکدیگر مهربان‌تر باشیم. می‌توانم خیلی ادامه بدهم اما ترجیح می‌دهم که نقطه‌ای بگذارم و بگویم بیشتر هوای همدیگر را داشته باشیم و این بسیار مهم است که نا امید نباشیم.
علاقه مندان به دوبله باید از کجا شروع کنند؟
اکنون کمی راه‌ها باز‌تر است و می‌توانند از طریق کلاس‌های خوب به این حرفه راه پیدا کنند اما توجه کنند که برای کلاس‌های خوب تحقیق بسیار مهم است.حتما تمرین درست باعث پیشرفت می‌شود. من هم به لطف خدا چند سالی می‌شود که کلاس‌هایی را برگزار و کسانی که استعداد داشته باشند را در تیم خود حفظ می‌کنم.
نظرتان درباره مرحوم منوچهر اسماعیلی، آقای دوبله ایران چیست؟
بزرگان دوبله و حتی کسانی که نتوانستم آنها را ببینم نیز برای من و دیگران انگیزه بودند و هستند. متاسفانه خیلی از آنها را از دست داده‌ایم. برخی از استادان در کنار حرفه‌ای بودن مولف نیز بوده‌اند مانند مرحوم ناظریان،مرحوم اسماعیلی و احمد رسول‌زاده و مرحوم چنگیز جلیلوند و مرحوم مقبلی و خیلی از آنها که شاید حافظه من یاری نکند و خیلی‌ها که اکنون حضور دارند، از با تجربه‌ها و مولفان این هنر دوبله هستند. جناب اسماعیلی بسیار صدای جادویی داشتند به این صورت که در فیلم مادر، ایشان چند شخصیت را دوبله کردند به جای اکبر عبدی،جمشید هاشم پور و به جای مرحوم کشاورز و این مسأله ستودنی است و ساده نمی‌توان از این حرف گذشت که چه هنرمندانه در سریال امام علی به جای داریوش ارجمند صحبت کردند و در نقش مالک‌اشتر لذت برده‌ایم. امیدوارم تا زمانی که هستند، قدرشان را بدانیم. دوست دارم جمله‌ای را به نوجوان‌ها بگویم که بزرگان فردا همین حالا در حیاط خانه‌های‌شان مشغول تجربیات بزرگ هستند.
امیرحسین علی‌نیافرد
اصلی‌ترین دلیل علاقه من در دنیای رسانه و کار هنر حضور خانواده‌ام در این فضاست به این دلیل که پدربزرگ من،احمد مهدی سال‌ها بازیگری و نویسندگی و کارگردانی می‌کردند، همچنین پدر و عمویم هم اکنون نویسنده و کارگردان هستند فقط با این فرق که پدرم ابتدا در آموزش فعال بود و بعد از آن شروع به کار هنری کرد. از همان ابتدا این کار به آرزو و دغدغه من تبدیل شد به این دلیل که خانواده‌ام در آن حضور داشتند.
در طی مسیرتان،بزرگ‌ترین چالش‌هایی که گذرانده‌اید، چه چیزهایی بوده‌اند؟
در این مسیر بسیار چالش گذرانده‌ام. راستش گاهی وقت‌ها احساس می‌کردم دیگر چالش‌ها به پایان رسیده و زمانی برای نفس راحت کشیدن است اما درست همان لحظه درک می‌کردم که مسیر زیاد دیگری وجود دارد. حتی اکنون به این مسأله رسیده‌ا‌م که هنوز هم این چالش‌ها وجود دارد و آدم نباید دست از تلاش خود بکشد و امیدوارم همه آنها‌هایی که هدفی برای خود دارند، دست از تلاش برندارند و در این مسیر پر پیچ و خم خسته نشوند.
کارهای شما باعث آسیب به تحصیل نمی‌شد؟خانواده چقدر با کار هنر موافق بودند؟
گاهی وقت‌ها عطش این که بعضی از کارها را زودتر انجام بدهیم، وجود داشت و سعی می‌کردم بسیار زودتر نیز تحصیل به کمک کار مورد علاقه‌ام بیاید و در کنار یکدیگر رشد کنم. با این که خانواده هنری داشتم اما به هر حال در یک جاهایی مخالفت داشتند اما با گذشت زمان کمی مرا در این مسیر همراهی کردند تا به این که روزی رسید تمام و کمال از من حمایت کردند.
تاکنون کدام یک از اجراها یا دوبله‌های خود را دوست داشته اید؟
سعی می‌کنم کارهایی را انتخاب کنم که دوست‌شان دارم و در کاری شرکت می کنم که در آن به من خوش بگذرد تا یک حس خوبی را تجربه کنم. به نظرم حس خوب و پرانرژی‌ای در تمام کارهایم وجود داشته اما خیلی بد است که ما به کارهای خودمان به این چشم نگاه کنیم که زود تمام شوند اما می‌توانم اعتراف کنم گاهی بعضی کارها نیز وجود داشته که می‌خواستم زود تمام شود.
چرا صداها ماندگارند؟صدای چه کسی برای شما با ارزش‌تر است و می‌تواند شما را خوشحال و پر از حال خوب کند؟
بعضی وقت‌ها بو کردن یک رایحه یادآور یک یا چند و حتی صد‌ها خاطره برای ما می‌شود اما تاثیر صدا هزار برابر این عطر‌هاست . خیلی از صداها می‌تواند سال‌ها در خاطر آدم بماند و به همین دلیل است که می‌گویند تنها صداست که می‌ماند. به‌غیر از بحث حرفه‌ای و تخصصی صدا، بعضی صداها انرژی و امید بخش است برای مثال صدای بزرگ‌تری که از پشت تلفن برای ما دعا می‌کند، می‌تواند خیلی برای‌مان دلچسب باشد و صدا می‌تواند دل آدم‌ها را گرم و خوب کند.
فرض کنید صدای نوجوان‌ها در یک مجلس مهم هستید، از مشکلات و دغدغه‌های نوجوان‌ها چه چیزی می‌گویید؟
من دقیقا همیشه این قضیه را بیان می‌کنم که نوجوان‌ها را جدی بگیریم. نوجوان‌ها اتفاقی جدی در دنیا هستند و خیلی از وقت‌ها کار برای نوجوان غایب است درحالی که کار برای کودک و خردسال و جوان و بزرگسالان تولید می‌شود و نوجوانی تبدیل به یک جای خالی شده است.من بعضی وقت‌ها غبطه می‌خورم به زمانی که در نوجوانی جدی گرفته نمی‌شدم و ناامیدی در من زیاد بود. اکنون غبطه می‌خورم که چرا در زمان پویایی مغزم در نوجوانی، جلوی ایده‌های خلاقانه‌ام خود را به بهانه دیده نشدن خود گرفتم. از همه نوجوان‌ها می‌خواهم که خودشان را دست کم نگیرند و اتفاقا از همین جا شروع می‌شود.
صدای خوب برای دوبله و گویندگی چه ویژگی‌هایی دارد، آیا هر شخصی می‌تواند با تمرین وارد این حوزه شود؟
به نظرم هرکسی تلاش خوب و به همراه آن فن بیان مطلوبی داشته باشد، می‌تواند به جاهای خوبی برسد. درست است که بعضی صداها بسیار خاص و مخصوص این کار هستند اما خیلی وقت‌ها صداهای معمولی نیز می‌تواند اتفاق‌های فوق‌العاده‌ای را رقم بزند و با تلاش و پشتکار و تمرین، اتفاق‌های خوبی رقم می‌خورد. به نظر من در کل فقط،صدای زیبا نیست.
شخصیتی هست که دوست دارید صدای آن را دوبله کنید؟
دلم می‌خواهد کارهای ارزشمند و فاخری انجام دهم و آن کار مرا به چالش بکشد تا حال من خوب شود. به همین واسطه زمانی که خروجی خوبی به دست می‌آید بیشتر حالم را خوب می‌کند و اکنون بیشتر به دنبال همین مسأله هستم.
اگر شما یک میکروفن داشته باشید که صدای شما را همه جهان بشنوند، چه چیزی می‌گویید؟
پشت میکروفن می‌گویم قدری با یکدیگر مهربان‌تر باشیم. می‌توانم خیلی ادامه بدهم اما ترجیح می‌دهم که نقطه‌ای بگذارم و بگویم بیشتر هوای همدیگر را داشته باشیم و این بسیار مهم است که نا امید نباشیم.
علاقه مندان به دوبله باید از کجا شروع کنند؟
اکنون کمی راه‌ها باز‌تر است و می‌توانند از طریق کلاس‌های خوب به این حرفه راه پیدا کنند اما توجه کنند که برای کلاس‌های خوب تحقیق بسیار مهم است.حتما تمرین درست باعث پیشرفت می‌شود. من هم به لطف خدا چند سالی می‌شود که کلاس‌هایی را برگزار و کسانی که استعداد داشته باشند را در تیم خود حفظ می‌کنم.
نظرتان درباره مرحوم منوچهر اسماعیلی، آقای دوبله ایران چیست؟
بزرگان دوبله و حتی کسانی که نتوانستم آنها را ببینم نیز برای من و دیگران انگیزه بودند و هستند. متاسفانه خیلی از آنها را از دست داده‌ایم. برخی از استادان در کنار حرفه‌ای بودن مولف نیز بوده‌اند مانند مرحوم ناظریان،مرحوم اسماعیلی و احمد رسول‌زاده و مرحوم چنگیز جلیلوند و مرحوم مقبلی و خیلی از آنها که شاید حافظه من یاری نکند و خیلی‌ها که اکنون حضور دارند، از با تجربه‌ها و مولفان این هنر دوبله هستند. جناب اسماعیلی بسیار صدای جادویی داشتند به این صورت که در فیلم مادر، ایشان چند شخصیت را دوبله کردند به جای اکبر عبدی،جمشید هاشم پور و به جای مرحوم کشاورز و این مسأله ستودنی است و ساده نمی‌توان از این حرف گذشت که چه هنرمندانه در سریال امام علی به جای داریوش ارجمند صحبت کردند و در نقش مالک‌اشتر لذت برده‌ایم. امیدوارم تا زمانی که هستند، قدرشان را بدانیم. دوست دارم جمله‌ای را به نوجوان‌ها بگویم که بزرگان فردا همین حالا در حیاط خانه‌های‌شان مشغول تجربیات بزرگ هستند.
امیرحسین علی‌نیافرد
ضمیمه قاب کوچک
تیتر خبرها
