بهتر است نوع «یُد دار» نمک را مصرف کنید
یُد ماده معدنی کمیابی است که معمولا در غذاهای دریایی، لبنیات، غلات و تخم‌مرغ یافت می‌شود. در بسیاری از کشورها برای کمک به جلوگیری از کمبود ید، آن را با نمک خوراکی نیز ترکیب می‌کنند. غده تیروئید از ید برای تولید هورمون‌های تیروئید که در ترمیم بافت، تنظیم متابولیسم، رشد مناسب، کنترل دمای بدن، فشار خون و ضربان قلب نقش دارند استفاده می‌کند. نتایج مطالعات نشان می‌دهد ید علاوه بر نقش اساسی در سلامت تیروئید، می‌تواند بر عملکرد سیستم ایمنی نیز تأثیر بگذارد. متأسفانه بسیاری از مردم در سراسر جهان در معرض افزایش خطر کمبود ید هستند. کمبود ریزمغذی‌هایی مانند ید در برخی مناطق به‌طور فزاینده‌ای شایع است به‌ویژه در مناطقی که مصرف نمک یددار معمول نیست یا سطح ید در خاک پایین است. تخمین زده می‌شود حدود یک‌سوم جمعیت خاورمیانه در معرض خطر کمبود ید هستند. این وضعیت معمولا در مناطقی مانند آفریقا، آسیا، آمریکای‌لاتین و بخش‌هایی از اروپا نیز دیده می‌شود. علاوه بر این، گروه‌های خاصی از مردم مثل کودکان و زنان باردار یا شیرده بیشتر در معرض کمبود ید قرار دارند. کمبود ید می‌تواند با مختل کردن تولید هورمون‌های تیروئید علائمی مانند تورم در گردن، خستگی، افزایش وزن و خشکی پوست ایجاد کند.
حدود یک‌صد سال پیش مقامات بهداشتی برای جلوگیری از کمبود ید، شروع به افزودن ید به نمک خوراکی کردند. طبق اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا، حداکثر مصرف روزانه توصیه شده ید در بزرگسالان 150 میکروگرم در روز است. فقط نصف قاشق چایخوری (3 گرم) نمک یددار می‌تواند نیاز روزانه به این ماده معدنی را تامین کند. با این حال نتایج مطالعات متعدد نشان داده‌اند بدن می‌تواند مصرف روزانه ید بیشتر از مقدار توصیه شده را به‌خوبی تحمل کند. براساس این مطالعات، نمک یددار با حداقل عوارض جانبی برای جمعیت عمومی، حتی در دوزهای نزدیک به هفت برابر مقدار توصیه شده روزانه، ایمن است. با این حال مصرف بیش از حد ید که می‌تواند به‌دلیل مصرف منابع غذایی و داروهای حاوی ید، ویتامین‌ها و مکمل‌های ید ایجاد شود ممکن است خطر اختلال عملکرد تیروئید را در گروه‌های خاصی ازجمله جنین‌ها، نوزادان تازه متولد شده، افراد مسن و مبتلایان به بیماری‌های تیروئید، افزایش دهد.
اگر روزانه حداقل چند وعده غذایی غنی از ید مصرف نمی‌کنید، نمک یددار راه‌حل ساده‌ای است که شما را از دریافت ید کافی مطمئن می‌کند. منبع: Health Line
حدود یک‌صد سال پیش مقامات بهداشتی برای جلوگیری از کمبود ید، شروع به افزودن ید به نمک خوراکی کردند. طبق اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا، حداکثر مصرف روزانه توصیه شده ید در بزرگسالان 150 میکروگرم در روز است. فقط نصف قاشق چایخوری (3 گرم) نمک یددار می‌تواند نیاز روزانه به این ماده معدنی را تامین کند. با این حال نتایج مطالعات متعدد نشان داده‌اند بدن می‌تواند مصرف روزانه ید بیشتر از مقدار توصیه شده را به‌خوبی تحمل کند. براساس این مطالعات، نمک یددار با حداقل عوارض جانبی برای جمعیت عمومی، حتی در دوزهای نزدیک به هفت برابر مقدار توصیه شده روزانه، ایمن است. با این حال مصرف بیش از حد ید که می‌تواند به‌دلیل مصرف منابع غذایی و داروهای حاوی ید، ویتامین‌ها و مکمل‌های ید ایجاد شود ممکن است خطر اختلال عملکرد تیروئید را در گروه‌های خاصی ازجمله جنین‌ها، نوزادان تازه متولد شده، افراد مسن و مبتلایان به بیماری‌های تیروئید، افزایش دهد.
اگر روزانه حداقل چند وعده غذایی غنی از ید مصرف نمی‌کنید، نمک یددار راه‌حل ساده‌ای است که شما را از دریافت ید کافی مطمئن می‌کند. منبع: Health Line
