شرکت اشراق استادی (Ishraq Study) به‌دنبال سیستمی برای پر کردن خلأ جذب دانشجویان خارجی به دانشگاه‌های کشور
اشراق استادی، کسب‌و‌کاری برای جذب دانشجویان خارجی
یکی از شاخص‌های مهم در ارزیابی دانشگاه‌ها، بین‌المللی بودن آنهاست. علاوه بر برگزاری سمینار‌ها و کارگاه‌های مختلف بین‌المللی و عوامل دیگر، حضور دانشجویان خارجی از مواردی است که ذیل این شاخص بررسی می‌شود. در سال‌های قبل، پردیس‌های بین‌الملل در دانشگاه‌های سراسر ایران به هدف جذب دانشجویان خارجی و ارزآوری به کشور تاسیس شدند اما این پروژه‌ها نتوانستند به‌خوبی از پس این مساله بر بیایند و در نهایت صندلی‌های پردیس خودگردان نیز با دانشجویان داخلی پر شد. اشراق استادی با بررسی وضعیت دانشگاهی در کشورهای همسایه و سنجش پتانسیل دانشگاه‌های وزارت علوم و وزارت بهداشت در ایران فرآیند ورود دانشجویان از سراسر کشورهای همسایه به داخل ایران را تسهیل می‌کند.
نیاز بین‌المللی برای کسبوکار
نیاز‌ها و چالش‌ها شالوده کسب‌و‌کار‌ها هستند اما گاها پاسخ نیاز‌های خارجی و بین‌المللی در داخل کشور نهفته شده است. بنابراین لازم است که دید خود را بازتر کرد و نیاز‌ها و چالش‌های کشورهای همسایه و سراسر دنیا را مورد بررسی قرار داد و بعد از آن به فکر حل آنها افتاد. حسین شیرازی، مدیرعامل شرکت اشراق استادی در مصاحبه با جام‌جم درخصوص نحوه شکل‌گیری مجموعه خود گفت: «سفر بنده و دو نفر از دوستانم به افغانستان آغازی برای کسب‌و‌کارم بود. با حضور در افغانستان متوجه شدم که ضعف دانشگاهی در این کشور، پذیرش پایین دانشگاه‌ها، عدم وجود مقاطع تکمیلی و مسائلی از این قبیل باعث شده‌است که حجم عظیمی از دانشجویان پشت سد کنکور باقی بمانند و نتوانند به تحصیلات دانشگاهی بپردازند.
با مشاهده حجم بالای تقاضا برای تحصیل در ایران به‌واسطه زبان و فرهنگ مشترک به فکر ارائه خدمات به این افراد افتادم.
پس از انجام بررسی دیدم هیچ شرکتی در راستای خدمات‌رسانی به این افراد وجود ندارد و تنها مرجع برای این خدمات آژانس‌های گردشگری هستند که لینک چندانی با دانشگاه‌ها نداشته و عملا کار خاصی از دست‌شان بر نمیاد. بنابراین در سال 99 برای ایجاد یک حلقه واسط میان متقاضیان خارجی و دانشگاه‌های ایران، کار خود را با عنوان اشراق استادی شروع کردیم.»
سرمایه‌گذاری با دانشجو
دانش‌آموزان ایرانی همواره با مشکل کنکور روبهرو بوده و هستند. به همین واسطه انتقاد‌های زیادی به ورود و جذب دانشجو از کشورهای دیگر وجود دارد.
حالا سؤال اینجاست که اگر ما ظرفیت کافی برای پذیرش دانشجو داریم چرا نباید این ظرفیت برای خود محصلان ایرانی خرج شود؟ شیرازی در این رابطه به جام‌جم توضیح داد: «جذب و بورسیه دانشجویان از کشورهای دیگر دنیا در وهله اول باعث می‌شود که دانشگاه‌های ایران در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی امتیاز بیشتری را کسب کنند. بنابراین باید بدانیم در وهله اول حضور دانشجوهای خارجی باعث بهتر کردن رتبه بین‌المللی و افزایش ارزش مدرک‌های دانشگاهی می‌شود.
همچنین جذب و آموزش دانشجویان خارجی خود یک سرمایه‌گذاری بلندمدت است. هند در سال‌های قبل با جذب دانشجوهای افغانستانی و آموزش آن در حیطه‌های پزشکی و آشنایی مردم این کشور با نظام سلامت و داروهای هندی توانست جای پای خود را در حیطه سلامت در این کشور باز کند.
امروزه پس از سال‌ها پرواز‌های زیادی از افغانستان به هند با ویزای سلامت صورت می‌گیرد که همین باعث ارزآوری و جذب توریست در هند شده‌است.
همچنین پزشکان فارغ‌التحصیل شده از هند برای تهیه دستگاه‌های بیمارستانی و تجویز دارو از شرکت‌های هندی بیش از شرکت‌های دیگر بهره می‌گیرند و از این طریق شرکت‌های هندی بازار گسترده‌تری برای ارائه محصولات خود دارند. بنابراین می‌توان گفت جذب دانشجوی خارجی خود یک سرمایه‌گذاری بلندمدت و بین‌المللی است.»
چالش‌هایی برای یک کسبوکار دانشگاهی
مشکلات درون دانشگاهی و فرآیند‌های پیچیده اداری از جمله چالش‌هایی هستند که دانشجویان و تمام افراد مرتبط با این محیط با آن روبهرو هستند. از طرفی تعطیلی دانشگاه‌ها به علت کرونا این چالش‌ها را تشدید کرد.
حال راه‌اندازی یک کسبوکار دانشگاهی در تعطیلی محیط‌های آموزشی و وجود بیماری کرونا چه چالش‌هایی را ایجاد می‌کند؟
شیرازی در بین چالش‌های اصلی کسبوکار خود از کرونا و عدم همکاری دانشگاه‌ها گفت: «همزمانی تأسیس کسبوکار ما با کرونا و همچنین تعطیلی دانشگاه‌ها در کشور مبدا و مقصد باعث ایجاد چالش‌های زیادی می‌شد.
اولین چالش ما عدم امکان سفر و رفت و آمد بین دو کشور و درگیری مکرر افراد مختلف با کرونا بود. از طرف دیگری تاخیر در پاسخگویی، عدم برگزاری کمیته‌ها و مواردی از این قبیل باعث می‌شد که کار دانشجویان دائم به تاخیر بیفتد و همین عامل نارضایتی دانشجویان از شرایط موجود بود.
چالش دیگری که ما با آن روبهرو هستیم، بحث ویزاست. ویزای دانشجویان در بازه‌های زمانی مشخص صادر نمی‌شود. گاها صدور یک ویزا فقط در دو هفته و صدور ویزای دیگر چند ماه زمان می‌برد. همین باعث ایجاد نارضایتی و استرس در دانشجویان می‌شود. امیدواریم در آینده نه‌چندان دور این مسائل حل شود و بتوانیم با شرایطی آسان‌تر کار خود را پیش ببریم.»
علم و امنیت دوگانه‌ای برای تحصیل
افغانستان نیز مانند ایران دارای دانشگاه‌های شهریه‌پرداز است اما سؤال این است چرا دانشجویانی وجود دارند که دانشگاه‌های ایران را به دانشگاه‌های افغانستان ترجیح می‌دهند؟ شیرازی در پاسخ به جام‌جم گفت: «دلایل زیادی برای تحصیل در دانشگاه‌های ایران وجود دارد. اولین دلیلی که به چشم می‌آید، وضعیت رنکینگ دانشگاه‌های ایران نسبت به دانشگاه‌های افغانستان است. دانشگاه‌های ایران از نظر جایگاه و رتبه علمی در منطقه در جایگاه خوبی قرار گرفته است. بنابراین دانشجویان ترجیح می‌دهند در دانشگاه‌های ایران تحصیل کنند تا از شرایط آموزشی بهتر و با‌کیفیت‌تری برخوردار باشند. مورد بعدی بحث امنیت است. با توجه به تغییر و تحولات صورت گرفته در سال اخیر این مورد بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. سطح امنیت برای دانشجویان در ایران بالاتر از افغانستان است بنابراین آنها ترجیح می‌دهند در ایران به تحصیل بپردازند و مساله بزرگ دیگری که وجود دارد. ظرفیت کم و عدم وجود تحصیلات تکمیلی در رشته‌های متفاوت در افغانستان است. بنابراین بهترین کشور برای مهاجرت تحصیلی به‌واسطه نزدیکی، زبان و فرهنگ مشترک و شرایط مساعد دانشگاهی، ایران است.»
امیرعلی حبیبی - نشان ایرانی برتر
نیاز‌ها و چالش‌ها شالوده کسب‌و‌کار‌ها هستند اما گاها پاسخ نیاز‌های خارجی و بین‌المللی در داخل کشور نهفته شده است. بنابراین لازم است که دید خود را بازتر کرد و نیاز‌ها و چالش‌های کشورهای همسایه و سراسر دنیا را مورد بررسی قرار داد و بعد از آن به فکر حل آنها افتاد. حسین شیرازی، مدیرعامل شرکت اشراق استادی در مصاحبه با جام‌جم درخصوص نحوه شکل‌گیری مجموعه خود گفت: «سفر بنده و دو نفر از دوستانم به افغانستان آغازی برای کسب‌و‌کارم بود. با حضور در افغانستان متوجه شدم که ضعف دانشگاهی در این کشور، پذیرش پایین دانشگاه‌ها، عدم وجود مقاطع تکمیلی و مسائلی از این قبیل باعث شده‌است که حجم عظیمی از دانشجویان پشت سد کنکور باقی بمانند و نتوانند به تحصیلات دانشگاهی بپردازند.
با مشاهده حجم بالای تقاضا برای تحصیل در ایران به‌واسطه زبان و فرهنگ مشترک به فکر ارائه خدمات به این افراد افتادم.
پس از انجام بررسی دیدم هیچ شرکتی در راستای خدمات‌رسانی به این افراد وجود ندارد و تنها مرجع برای این خدمات آژانس‌های گردشگری هستند که لینک چندانی با دانشگاه‌ها نداشته و عملا کار خاصی از دست‌شان بر نمیاد. بنابراین در سال 99 برای ایجاد یک حلقه واسط میان متقاضیان خارجی و دانشگاه‌های ایران، کار خود را با عنوان اشراق استادی شروع کردیم.»
سرمایه‌گذاری با دانشجو
دانش‌آموزان ایرانی همواره با مشکل کنکور روبهرو بوده و هستند. به همین واسطه انتقاد‌های زیادی به ورود و جذب دانشجو از کشورهای دیگر وجود دارد.
حالا سؤال اینجاست که اگر ما ظرفیت کافی برای پذیرش دانشجو داریم چرا نباید این ظرفیت برای خود محصلان ایرانی خرج شود؟ شیرازی در این رابطه به جام‌جم توضیح داد: «جذب و بورسیه دانشجویان از کشورهای دیگر دنیا در وهله اول باعث می‌شود که دانشگاه‌های ایران در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی امتیاز بیشتری را کسب کنند. بنابراین باید بدانیم در وهله اول حضور دانشجوهای خارجی باعث بهتر کردن رتبه بین‌المللی و افزایش ارزش مدرک‌های دانشگاهی می‌شود.
همچنین جذب و آموزش دانشجویان خارجی خود یک سرمایه‌گذاری بلندمدت است. هند در سال‌های قبل با جذب دانشجوهای افغانستانی و آموزش آن در حیطه‌های پزشکی و آشنایی مردم این کشور با نظام سلامت و داروهای هندی توانست جای پای خود را در حیطه سلامت در این کشور باز کند.
امروزه پس از سال‌ها پرواز‌های زیادی از افغانستان به هند با ویزای سلامت صورت می‌گیرد که همین باعث ارزآوری و جذب توریست در هند شده‌است.
همچنین پزشکان فارغ‌التحصیل شده از هند برای تهیه دستگاه‌های بیمارستانی و تجویز دارو از شرکت‌های هندی بیش از شرکت‌های دیگر بهره می‌گیرند و از این طریق شرکت‌های هندی بازار گسترده‌تری برای ارائه محصولات خود دارند. بنابراین می‌توان گفت جذب دانشجوی خارجی خود یک سرمایه‌گذاری بلندمدت و بین‌المللی است.»
چالش‌هایی برای یک کسبوکار دانشگاهی
مشکلات درون دانشگاهی و فرآیند‌های پیچیده اداری از جمله چالش‌هایی هستند که دانشجویان و تمام افراد مرتبط با این محیط با آن روبهرو هستند. از طرفی تعطیلی دانشگاه‌ها به علت کرونا این چالش‌ها را تشدید کرد.
حال راه‌اندازی یک کسبوکار دانشگاهی در تعطیلی محیط‌های آموزشی و وجود بیماری کرونا چه چالش‌هایی را ایجاد می‌کند؟
شیرازی در بین چالش‌های اصلی کسبوکار خود از کرونا و عدم همکاری دانشگاه‌ها گفت: «همزمانی تأسیس کسبوکار ما با کرونا و همچنین تعطیلی دانشگاه‌ها در کشور مبدا و مقصد باعث ایجاد چالش‌های زیادی می‌شد.
اولین چالش ما عدم امکان سفر و رفت و آمد بین دو کشور و درگیری مکرر افراد مختلف با کرونا بود. از طرف دیگری تاخیر در پاسخگویی، عدم برگزاری کمیته‌ها و مواردی از این قبیل باعث می‌شد که کار دانشجویان دائم به تاخیر بیفتد و همین عامل نارضایتی دانشجویان از شرایط موجود بود.
چالش دیگری که ما با آن روبهرو هستیم، بحث ویزاست. ویزای دانشجویان در بازه‌های زمانی مشخص صادر نمی‌شود. گاها صدور یک ویزا فقط در دو هفته و صدور ویزای دیگر چند ماه زمان می‌برد. همین باعث ایجاد نارضایتی و استرس در دانشجویان می‌شود. امیدواریم در آینده نه‌چندان دور این مسائل حل شود و بتوانیم با شرایطی آسان‌تر کار خود را پیش ببریم.»
علم و امنیت دوگانه‌ای برای تحصیل
افغانستان نیز مانند ایران دارای دانشگاه‌های شهریه‌پرداز است اما سؤال این است چرا دانشجویانی وجود دارند که دانشگاه‌های ایران را به دانشگاه‌های افغانستان ترجیح می‌دهند؟ شیرازی در پاسخ به جام‌جم گفت: «دلایل زیادی برای تحصیل در دانشگاه‌های ایران وجود دارد. اولین دلیلی که به چشم می‌آید، وضعیت رنکینگ دانشگاه‌های ایران نسبت به دانشگاه‌های افغانستان است. دانشگاه‌های ایران از نظر جایگاه و رتبه علمی در منطقه در جایگاه خوبی قرار گرفته است. بنابراین دانشجویان ترجیح می‌دهند در دانشگاه‌های ایران تحصیل کنند تا از شرایط آموزشی بهتر و با‌کیفیت‌تری برخوردار باشند. مورد بعدی بحث امنیت است. با توجه به تغییر و تحولات صورت گرفته در سال اخیر این مورد بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. سطح امنیت برای دانشجویان در ایران بالاتر از افغانستان است بنابراین آنها ترجیح می‌دهند در ایران به تحصیل بپردازند و مساله بزرگ دیگری که وجود دارد. ظرفیت کم و عدم وجود تحصیلات تکمیلی در رشته‌های متفاوت در افغانستان است. بنابراین بهترین کشور برای مهاجرت تحصیلی به‌واسطه نزدیکی، زبان و فرهنگ مشترک و شرایط مساعد دانشگاهی، ایران است.»
امیرعلی حبیبی - نشان ایرانی برتر
