وقتی انیمیشنها فریاد میزنند پیر شدهایم!
مدرسه پیرمردها
نشانههای افزایش سن، تنها روییدن چند تار موی سفید در کنار گوشها و چینخوردن پیشانی و به نفسنفس افتادن برای بالا رفتن از پلهها نیست، میتوان نشانههای دیگری هم به چشم دید که همچون یک سیلی به گوش ما نهیب میزند که پیر شدهایم. اتفاقا این نشانههای دور از ذهن بیشتر نشان میدهد که چقدر گذر عمر سرعت گرفتهاست، چرا که این نشانهها آنقدرها هم پیش چشم ما نیست. ماجرا به فهرستی مربوط است که بهتازگی منتشر شده و در آن عمر انیمیشنهای محبوب چند سال اخیر عنوان شدهاست. مثلا در این فهرست میتوانیم متوجه شویم از وقتی که برای اولینبار فیلم «داستان اسباببازی» را دیدیم 27 سال میگذرد! باور میکنید؟ انگار همین سال پیش بود که قصه ماجراجویی وودی، گاوچران این داستان را میدیدیم و حالا باید بدانیم از آن زمان 27 سال گذشته است یا تجربههای نزدیکتر حتی، اینکه بدانیم از زمانی که برای نخستینبار پای تماشای «عصر یخبندان» نشستیم 20 سال آزگار میگذرد، سنجاب معروف این انیمیشن که سالها در پی بلوطش بود اگر نفس میکشید حالا یک جوان در آستانه میانسالی بود! باید بدانیم حالا جیمز سالیوان، غول بزرگ و مهربان کارخانه هیولا اگر زنده بود یک جوان 30 ساله بود. چرا که از عمر اکران اولیه این انیمیشن 21 سال میگذرد. الاغ خندان شرک، 21 سال پیش، پیشروی چشم ما قهقهه میزد و ما حالا باورمان نمیشود که عمر چقدر زود گذشتهاست. نشستهایم به انتظار سفیدی موها، خستگی و بیتابی بدن یا حتی تغییر منوی غذاییمان برای فرار از بیماریهای پیری اما نمیدانیم حتی یک شخصیت کارتونی میتواند توی صورتمان زل بزند و بگوید؛ پیرشدهای.
تیتر خبرها