توپ سرمایه‌سالاری در زمین

چرا قرارداد فوتبالی کیلیان امباپه، این‌قدر حاشیه‌ساز شد؟

توپ سرمایه‌سالاری در زمین

خبر این است که کیلیان امباپه، بازیکن تیم ملی فوتبال فرانسه و البته تیم پاری‌سن‌ ژرمن، قراداد تازه‌ای با تیم باشگاهی خود بسته است. خب ظاهر خبر که ساده است و می‌توان چند خطی در صفحه ورزشی به آن اشاره کرد و گذشت. نه تیم پاریسی آن‌قدر محبوب و پرطرفدار است که به ماندن ستاره تیمش واکنش داشته باشد و نه اساسا در همین جریان سرمایه سالار فوتبالی، این خبر قابل توجهی به نظر می‌رسد اما چند تکانه که به این خبر بیفزاییم، ظاهر خبر، لایه زیرینی پیدا می‌کند که قابل توجه است. به این معنا که این خبر ساده را اگر با لحاظ کردن چند اتفاق بازخوانی کنیم، متوجه می‌شویم حالا در پیشگاه‌مان یک جریان آشکار برده‌داری در جریان است.

کیلیان امباپه را ستاره آینده فوتبال جهان می‌خوانند، از همان زمان پیشرفتش در تیم موناکو، تیم‌های بزرگ و متمول اروپایی او را نشان کرده بودند که به خدمت بگیرند اما او ترجیح داد در فرانسه بماند و به تیم پولدارتر فرانسه بپیوندد. پای کار اما رئال مادریدی قرار داشت که به وعده خرید این بازیکن طی دو سال اخیر‌،بازیکنان بسیاری را از تیمش رانده بود، نمونه‌های مهم آن سرخیو راموس و رونالدو هستند. سال گذشته این وصلت صورت نگرفت، چراکه امباپه همچنان یک‌سال دیگر قرارداد داشت اما امسال او بازیکن آزاد محسوب می‌شد و می‌توانست با پیوستنش به رئال مادرید، علاوه بر بالابردن جایگاهش، پول بسیاری را هم به جیب بزند اما قرارداد ناصرالخلیفه، رئیس باشگاه پاری‌سن ژرمن، نشان داد عصر حاضر فوتبال، عصر برده‌داری است.
 او از درآمد بالای فروش گاز قطر، توانسته امباپه را در پاریس ماندنی کند آن هم با قراردادی که برای بسیاری از اهالی فوتبال شگفت‌آور محسوب می‌شود. پیش از او هم بستن قراردادهای مالی کلان در فوتبال جهان، مخالفت‌های بسیاری را به همراه داشته است. این رویه آن‌قدر رایج بود که حتی فیفا برای جلوگیری از این پول‌پاشی‌های گسترده، قانونی به نام «فیرپلی مالی» وضع کند و برای متخلفان این قانون جرایم سنگینی لحاظ می‌کرد اما نمایش برده‌داری چندان قائل به این موانع سهل نبود و بسیاری از باشگاه‌های بزرگ به‌راحتی این قانون را دور می‌زدند ولی ماجرای قرارداد کیلیان امباپه، فراتر از یک موضوع ورزشی و فوتبالی است.
 بررسی بندهای قرار داد شاید به لحاظ حقوقی، اصل ماجرا را نشان ندهد اما ساده شده‌اش می‌شود این که بدانیم با قرارداد تازه، این بازیکن، 300 میلیون دلار تنها برای بستن قرارداد پول می‌گیرد، سالانه 100 میلیون دلار حقوق می‌گیرد و عجیب‌تر این‌که می‌تواند مربی تیم را خودش انتخاب کند و فاجعه‌بارتر این‌که می‌تواند برای دیگر بازیکنان تیم هم تصمیم بگیرد. یک لحظه فکر کنید طبق این قرارداد، کیلیان امباپه می‌تواند تشخیص دهد لئو مسی در ترکیب تیم حاضر نباشد یا به عنوان مثال، پنالتی به دست آمده را نیمار نزند. بررسی ماجرای ورزشی این قرارداد عجیب در صفحه ورزشی روزهای آینده روزنامه جام‌جم منتشر می‌شود اما تا همین لحظه هم می‌توان با توجه به بندهای رسانه‌ای شده این قراداد، حکم داد ما حالا با یک برده‌داری مدرن در زمین فوتبال رو به روییم. رویه‌ای که یکی از پیامدهای آشکار سرمایه‌سالاری در فوتبال امروز جهان است.