سلامت روان، قربانی سیاه‌نمایی‌های مجازی 

سلامت روان، قربانی سیاه‌نمایی‌های مجازی 

انتشار اخبار ناگواری که بسیاری از کاربران حتی از واقعی یا غیرواقعی بودن آنها اطمینان ندارند و به نوعی در دام سیاه‌نمایی سودجویان گیرافتاده‌اند، تبعات زیادی بر سلامت روان جامعه دارد. یکی از اساسی‌ترین موضوعاتی که به تنهایی موجب بحران می‌شود و التهاب‌آفرینی می‌کند و افکارعمومی را جریحه‌دار می‌سازد، انتشار آمار و اطلاعات تلخ و گاهی غیرواقعی در جامعه است.

در برخی مواقع، این اخبار در سطح کوچکی از جامعه منتشر می‌شود که تاثیر چندانی در افکار عمومی ندارد اما گاهی برخی از این اخبار که مبتنی بر واقعیت نیستند، آنقدر بزرگنمایی می‌شوند و آنقدر در اقشار مختلف جامعه نفوذ می‌کنند که باعث نگرانی و تنش در افراد، خانواده‌ها و نهایتا جو کلی جامعه می‌شوند.  اولین قدم برای جلوگیری از اتفاقات این‌چنینی و ایمن نگه داشتن سلامت روان افراد جامعه، باید توجه و تمرکز بر صاحبان خبری باشد که جایگاهی مسؤولانه و کارشناسانه دارند. من به این افراد تاکید و توصیه می‌کنم برای فعالیت علمی و حرفه‌ای در حوزه خبر و رسانه، هم و غم داشته باشند و در انتشارخبرهایی که شک‌برانگیز است، محتاطانه رفتار کنند؛ چرا که کوچک‌ترین حرکت اشتباه آنها، سلامت روان بخش زیادی از جامعه را به خطر می‌اندازد. به مردم توصیه می‌کنم اگر خبری منتشر می‌شود و از صحت و سقم آن اطمینان ندارند، از بازنشر آن خودداری کنند؛ زیرا عواقب انتشار آن به خودشان برمی‌گردد. در واقع ما بعد از اقدام به انتشار، دیگر نمی‌توانیم مانع آثاری که از انتشار آن خبر به دنبال دارد بشویم؛ پس بهتر است همان قدم اول را به درستی برداریم. فراموش نکنیم در بسیاری از مواقع، کاربر فضای مجازی تنها خبر اصلی را می‌شنود و به انعکاس دوباره و چندباره آن اقدام می‌کند اما ممکن است از اصلاحیه یا تکذیبیه آن باخبر نشود. آن‌وقت است که واقعا مسؤولیت صفر تا صد آثار مخرب آن خبر ناگوار و البته اشتباه، از نظر انسانی بر عهده نشردهنده آن است. 
سیدحسن موسوی چلک - رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران