ایران، سرزمینی که از خاکش طلا میروید
امروزه برای گیاهان دارویی از عنوان طلای سبز استفاده میشود. طلایی که با توجه به ویژگیهای خاص آبوهوایی مناطق مختلف ایران، میتوان در هر کوه و دشت و مرتعی بهدنبال آن گشت و حتما هم بهدست میآید. ایران بهدلیل موقعیت جغرافیایی و تنوع اقلیمی و خاک حاصلخیز مناطق مختلفش، به لحاظ غنای گیاهی و تنوع زیستی در رویش گیاهان دارویی، از جایگاه منحصربهفردی در جهان برخوردار است.
وقتی این سرزمین دارای 11اقلیم از 13اقلیم شناخته شده جهانی است، از 8000گونه گیاهی که در دلش جای داده هم بیش از 2300گونه دارای خواص دارویی، عطری، ادویهای و آرایشی بهداشتی هستند. اگر از اقتصاد منهای نفت یا توسعه صنعت کشاورزی صحبت به میان میآید هرگز نمیتوان از موهبتی به نام آبوهوای چهار فصل ایران که باعث تنوع و رشد گیاهانی که انحصارا در این آب و خاک میرویند، چشمپوشی کرد. شرایط جغرافیایی گوناگون جنگلی، کویری و کوهستانی و ارتفاعات مختلف، تنوع گیاهان غذایی، دارویی و صنعتی را به همراه دارند و حتی گیاهان شورپسند میتوانند در نواحی کویری مانند سمنان و کرمان و گیاهان آبپسند در نواحی شمالی ایران رشد و نمو پیدا کنند. با این تفاسیر، سالهاست عنوان میشود گیاهان دارویی، فرصتی اقتصادی هستند که توانایی ایجاد اشتغال و ارزآوری برای استانهای ایران را دارند اما بیتوجهی به این امر و نبود کشت مکانیزه و نوین آنها باعث شده نهتنها از این ظرفیتها استفاده نشود بلکه گیاهان خودرو هم به دلیل برداشتهای بیمورد و غیراصولی رو به انقراض بروند. به هر حال ایران سرزمینی سرمایهدار است که هر سال طلای زیادی در خاکش میروید و بیرون میآید. اگر بخواهیم فقط به یکی از گیاهان صنعتی و دارویی آن که بهتنهایی میتواند اقتصاد یک کشور را متحول کند، اشاره کنیم، حتما نام زعفران میدرخشد و البته هزاران خروار طلای دیگر که از کنارشان میگذریم و آنها را نمیبینیم.
محمدرضا هادیلو - سردبیر استانها
محمدرضا هادیلو - سردبیر استانها