90درصد آتشسوزی جنگلهای ایران تعمدی است!
جنگلسوزی انسانی
سالهای سال است برای توضیح اتفاقی به نام آتشسوزی جنگلها و مراتع از پیشوند «بلایای طبیعی» استفاده میشود، چرا که همواره این اتفاق در زمره بلایایی همچون سیل و زلزله قرار میگرفته است اما حالا نادرستترین توضیح برای این اتفاقات، همین ترکیب است که هیچکدام از این اتفاقات را نباید پای طبیعت نوشت و تاثیر دخالتهای انسانی در وقوع آنها آشکارتر از همیشه است.
وقتی دخالتهای انسانی، پوشش گیاهی یک منطقه را نابود میکند یک باران معمولی به سیلاب تبدیل میشود، وقتی استفاده از منابع آب زیرزمینی به شکل بیرویهای افزایش مییابد یک زلزله چند ریشتری آن را به یک فاجعه انسانی تبدیل میکند. قصه آتشسوزی مراتع و جنگلهای ایران اما تلختر از این دو مورد است، چرا که سهم آتش زدن عمدی جنگلها بسیار بیشتر از آن است که به اشتباه آن را بلای طبیعی بنامیم. همین دیروز خبر آتشسوزی تالاب انزلی منتشر شده و همان روز هم از زبان مدیرکل مدیریت بحران گیلان اعلام شده این آتشسوزی عمدی بوده و فردی که اقدام به حریق عمدی کرده دستگیر شده است. اما این اتفاق تازه است؟ خیر بارها آشوراده دچار حریقهای تعمدی شده و برخی به دلیل کاشت ماریجوانا در این جزیره و جدالهای میان خودشان اقدام به آتشزدن این مناطق میکنند. فراگیرتر از این اتفاق، قصه متصرفانی است که برای به دست آوردن زمینها اقدام به آتشزدن جنگلها میکردهاند. آمارهای رسمی از این اتفاق، هولناک است. همین ماه گذشته اعلام شد سالانه حدود ۱۴هزار هکتار از جنگلهای کشور در آتشسوزیها از بین میرود. گزارش مرکز پژوهشهای مجلس در سال گذشته اما نتیجه عجیب و تکاندهندهای دارد؛ نتیجهای که نشان میدهد بیش از ۹۰درصد آتشسوزیها در جنگلها و مراتع ایران عمدی و توسط عامل انسانی بوده است. تحقیقات مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد، تقریبا ۱۰درصد آتشسوزی در جنگلها و مراتع کشور توسط عوامل طبیعی مانند برخورد صاعقه و آذرخش و خودسوزی جنگلها بر اثر وزش بادهای گرم به وقوع میپیوندد، ولی در بیش از ۹۰درصد آتشسوزیها عامل انسانی به صورت عمدی ازجمله اختلافات محلی، تبدیل جنگل به مرتع بهمنظور تأمین علوفه بیشتر برای چرای دام، تهیه و فروش زغال از سوی سوداگران بهویژه در جنگلهای مناطق مرزی، گسترش اراضی کشاورزی همجوار جنگلها و مراتع توسط افراد سودجو یا به عبارت دیگر ایجاد آتشسوزی بهمنظور تصاحب زمینهای منابع طبیعی و آتشزدن بقایای محصولات یا به اصطلاح پسچر مزارع در مجاور جنگلها و غیرعمدی ازجمله سهلانگاری یا کمتوجهی گردشگران، چوپانان، جنگلبانان، کشاورزان و در انجام اقدامات مخاطرهآمیز مانند خاموش نکردن صحیح آتش، انداختن ته سیگار روشن در طبیعت، رها کردن زبالههای پرخطر مانند بطریهای شیشهای و غیره دخالت داشته است.